“Old enough to know better, young enough to still do it”. Een motto waar ik maanden geleden al eens over schreef. Maar ja, ik weet heus wel dat het vandaag mijn verjaardag is en ik weer een jaar ouder ben, al was het maar vanwege de vele lieve berichten op facebook en in de mail of op de blog.
Op de amerikaanse radiostations is mijn verjaardag niet het gesprek van de dag. Ook de terroristische aanslagen van elf jaar terug worden maar zijdelings genoemd. Ik hoor ergens dat de kans op aanslagen vandaag nihil is en dat was het dan. Geen van de mensen die ik vandaag ontmoet noemt het. Verleden tijd, de amerikaan kijkt naar de toekomst, althans dat is wat ik vandaag ervaar. Er zal vast wel een televisiestation aandacht aan hebben geschonken.
Ik voel me een stuk beter, de schouder en nek, nog wel wat stijf, doen geen pijn meer. Het is maar een korte wandeling naar Twin Falls. Eerst nog door Hansen, even later door Kimberly en dan nog een paar mijl. Vlak voor vieren ben ik nog maar twee mijl voor Twin Falls, ik wil vandaag nog niet inchecken in een motel en besluit de nabij gelegen Shoshone watervallen te bezoeken.
Steile rotswanden & haarspeld bochten
De Shoshone watervallen zijn de grootste in de Snake river, ze zijn de laatste in een serie van vier, Idaho Falls, American Falls, Twin Falls en de Shoshone Falls. Er is een park rond deze watervallen opgericht. De Snake river snijdt hier diep door de basalt laag, om de watervallen te bereiken is een weg naar beneden aangelegd. De route is indrukwekkend mooi, steile rotswanden, haarspeld bochten, kleine meertjes en stroompjes, groen, bloemen in bloei, rozebottels rijp en dat alles op een stralende dag.
Meertjes gevoed door...
... kleine watervallen ...
... planten in bloei.
De waterval zelf is niet zo indrukwekkend als foto’s deden vermoeden. Ik verlaat het park een paar uur later en vraag de portier of dat door de droogte komt of vanwege de dam en waterkrachtcentrale. Het blijkt de droogte te zijn. Afgelopen winter heeft het nauwelijks gesneeuwd, in voorjaar en zomer is de neerslag ook minimaal geweest. Hij laat me foto’s van vorig jaar zien. De Shoshone watervallen kunnen heel erg indrukwekkend zijn.
Zo kunnen de Shoshone Falls zijn.
Zo waren ze vandaag
De dam in de rivier blijkt er al lang te zijn, ooit aangelegd om het waterpeil op hoogte te houden. Het was een van de weinige plaatsen waar de Snake river overgestoken kon worden, een veerdienst moest echter kunnen rekenen op een minimale waterhoogte. Later is daar een waterkrachtcentrale gebouwd.
Overview Shoshones Falls
Het park biedt ook toegang tot Dierkes Lake, een meer dat een merkwaardige ontstaansgeschiedenis heeft. Ooit was het meer een vruchtbare vallei met daarin een fruitboomgaard. De boeren in de omgeving van de vallei, op hoger gelegen gronden, begonnen hun land op zeker moment te irrigeren. Het wegsijpelende water kwam op de ondergrondse rotslaag terecht en vloeide uiteindelijk de vallei in. Het waterpeil steeg, een laaggelegen natuurlijke afvoer was er niet. Dierkes Lake is een met irrigatiewater volgelopen vallei. De eigenaar van de boomgaard heeft er een watersport & recreatiegebied van gemaakt. Zo is het toch nog goedgekomen.
Het schemert wanneer ik het park verlaat, veel tijd om een plek te zoeken voor de nacht rest me niet. Net buiten het park is een stuk gras (hooi) waar ik de slapmat en zak uitrol, geen ruimte voor de tent, bovendien is de ondergrond voornamelijk rots. Een heldere nacht, koud en winderig. Om negen uur lig ik in de slaapzak onder de sterrenhemel.