Op honderd meter van een pomp geslapen, vroeg op en eerst maar eens koffie halen. Een bekend gezicht groet me binnen, ik kan zo gauw niet de locatie herinneren. Hij merkt het en vertelt dat we elkaar enkele dagen geleden in het bos zijn tegengekomen. Ik weet het weer, de houthakker die bij het vellen van een boom de weg blokkeerde en bezig was de stam door te zagen. We praten nog wat en hij wijst me op een alternatieve, mooiere route dan ik voor ogen had.
Clakamas river
Op weg naar Estacada, de weg is een stuk rustiger dan de highway en de route is best mooi, door bos, maar geen staatsbos meer, dus veel prive terrein. Eind van de ochtend ben ik in de bibliotheek van het dorpje. Nog een paar dagen trail en dan zien een invulling te vinden voor de komende maanden. Alle tango-leraren in de omgeving aangeschreven met de vraag of ze werk hebben in ruil voor lessen. Moet toch een beetje goed voor de dag komen op het moment dat ik Marian weer in de armen heb.
Onderweg naar Carver
Tijdens de reis hebben veel amerikanen me gevraagd of ik ook een boek ga schrijven, dat is weliswaar nooit het uitgangspunt geweest maar met het eind in zicht wel een aantrekkelijk idee. De bibliothecaresse bezorgt me een lijst met uitgevers die mogelijk geinteresseerd kunnen zijn.
Met twee ijzers in het vuur verlaat ik uren later de bibliotheek. Richting Carver gaat het, een afslag naar Oregon City laat ik links liggen, de trail volgt een ander spoor. Ook vandaag lukt het een plek te vinden, laat in de middag, tegenover een afgebrand huis is een stukje bos. Door de bramenstruiken naar een paar vierkante meter gras, het is genoeg. Uitzicht over het dal en de Clakamas rivier.
Uitzicht